تنهاتولید کننده اسید بنزوئیک
و
سدیم بنزوات

اسید بنزوئیک

بنزوئیک اسید  یک ترکیب آلی است که با فرمول شیمیایی   C6H5COOH  شناخته شده است که شامل یک گروه کربوکسیل متصل به حلقه بنزن می باشد،بنابراین ، بنزوئیک اسید به اسیدهای کربوکسیلیک معطر گفته می شود. این ترکیب به عنوان یک جامد بدون کریستال و بی رنگ درشرایط عادی وجود دارد.اصطلاح بنزوات به استرها و نمکهای C6H5COOH اطلاق می شود.

بنزوئیک اسید TCC یک ماده جامد کریستالی بی رنگ که ساده ترین اسید کربوکسیلیک معطر است . نمکهایاسید بنزوئیک به عنوان ماده نگهدارنده مواد غذایی مورد استفاده قرار می گیرد  و ماده اولیه مهمی برای سنتز بسیاری از مواد آلی دیگر است.

اسید بنزوئیک  در  الکل ، اتر  و بنزن بسیار محلول بوده ولی خیلی کم در آب حل می شود  .  این ماده(اسید بنزوئیک) در قرن شانزدهم از تقطیر خشک صمغ بنزوئین بدست آمد  و  در سال ۱۸۷۵  خواص ضد قارچی آن کشف شد و برای مدت طولانی در حفظ توت فرنگی مورد استفاده قرار می گرفت.

اسید بنزوئیک برای تولید فنل  و  در تهیه پمادهای ضد قارچ استفاده می شود و به عنوان نگهدارنده در صنایع غذایی و برای افزایش ماندگاری لوازم آرایشی و محصولات مراقبت بهداشتی از جمله خمیردندان،دهانشویه و کرم ها مورد استفاده قرار میگیرد.اسید بنزوئیک به شکل اسید هیپوریک پس از ترکیب با گلیسین در کبد از بدن دفع می شود که خیلی سمی نیست.

 بنزوئیک اسید به طور عمده به عنوان یک واسطه شیمیایی برای سنتز مواد شیمیایی دیگر و همچنین برای تولید نمک سدیم مورد استفاده قرار می گیرد.

تاریخچه بنزوئیک اسید

بنزوئیک اسید در قرن شانزدهم کشف شد .  تقطیر خشک بنزوئین ابتدا توسط نوستراداموس  (1556)  و  سپس توسط الکسیوس پدمومانوس  (1560)  و بلیز د ویگنر (1596) کشف شد . جاستوس فون لیبیگ و فردریش وهلر ترکیب اسید بنزوئیک را تعیین کردند. همینطور بررسی کردند که چگونه اسید هیپوریک با اسید بنزوئیک ارتباط دارد.

در سال  1875  ، سالکوفسکی توانایی های ضد قارچی اسید بنزوئیک را کشف کرد ، که مدت طولانی در حفظ میوه های توت فرنگی حاوی بنزوات استفاده می شد.

زیست شناسی و تأثیرات سلامتی بنزوئیک اسید

بنزوئیک اسید به طور طبیعی در بسیاری از گونه های گیاهی  و  جانوری تولید می شود . مقادیر قابل قبولی اسید بنزوئیک در بیشتر انواع توت ها (حدود 0.05٪) یافت می شود . میوه های رسیده از چندین گونه واکسینیوم (به عنوان مثال ، زغال اخته به اندازه 0.03-0.13٪ اسید بنزوئیک موجود است.

برخی مواد غذایی مانند میخک ، بیشتر انواع توت ها و  دارچین بطور طبیعی حاوی اسید بنزوئیک هستند  و همچنین اسید بنزوئیک در نگهداری مواد غذایی مانند سس سالاد ، نوشابه ، آب میوه  و ترشی استفاده می شود . اسید بنزوئیک در مواد غذایی فرآوری شده برای جلوگیری از رشد باکتریها ، قارچ ها و مخمرها مورد استفاده قرار می گیرد.

کاربردهای اسید بنزوئیک

کاربرد اصلی اسید بنزوئیک در صنعت تولید ترکیبات آروماتیک  فنل  است  .  این کار از طریق فرآیندی معروف به دکربوکسیلاسیون اکسیداتیو انجام می شود و دمای ایده آل این فرایند در محدوده۳۰۰ تا ۴۰۰ درجه سانتی گراد است. همچنین اسید بنزوئیک و نمک‌های آن به عنوان نگهدارنده مواد غذایی در صنایع غذایی به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرد.

 حلالیت اسید بنزوئیک براساس درجه حرارت کمی متفاوت است  اما در هنگام افزودن به آب گرم بسیار محلول  در نظر گرفته می شود  .  اسید بنزوئیک در پزشکی نیز کاربرد دارد و به عنوان نگهدارنده در داروها  ،  محصولات کودک ،  محصولات پوستی  ، محصولات پاک کننده ، محصولات مو و ناخن ، صابون ها ، محصولات حمام  و مواد شوینده استفاده می شود.

اسید بنزوئیک همچنین به جلوگیری از عفونت باکتریایی کمک می کند  .   اسید بنزوئیک به عنوان یک ضد قارچ برای درمان بیماری هایی مانند کرم حلقه ای و سندرم پای ورزشکاران،درمان سوزش پوست ناشی از نیش حشرات ، سوختگی و غیره نیز کاربرد دارد.

اسید بنزوئیک محصول فرعی متابولیسم فنیل آلانین در باکتریها است و هنگامی که باکتری‌های روده پلی فنول ها را پردازش می کنند (از میوه ها یا نوشیدنی های مصرف شده) تولید می شود.

یکی از مزایای اسید بنزوئیک این است که در مقادیر   کم    بو  و  طعم نوشابه ها را تغییر نمی دهد . خواص نگهدارنده اسید بنزوئیک به دلیل توانایی مهار تکثیر بسیاری از میکروارگانیسم ها است.